jan vos

Mijn eerste kennismaking met het werk van Jan Vos was in een café in Antwerpen, waar hij mij een koffer vol met verschillende voorwerpen liet zien. Op het eerste gezicht leek het of de koffer gevuld was met rommel, gebroken glazen, vuile vaat, gevonden voorwerpen, etc. Maar bij nader inzien bleken alle voorwerpen kleine juweeltjes te zijn. Jan Vos heeft het vermogen om van elk eenvoudig en dagelijks voorwerp iets speciaals te maken.
Wanneer ik in de kunstgeschiedenis Picasso’s beeldhouwwerk ‘Stierenkop’ uit 1943 bestudeer, zie ik een overeenkomst met het werk van Jan. Maar daar waar Picasso een echte schilder blijft omdat hij altijd perfectie nastreeft, is Jan Vos een beeldhouwer of objectenmaker in hart en nieren; zelfs als hij schildert zijn zijn schilderijen zoals zijn beelden. Ze streven nooit de perfectie na, maar op een of andere manier vindt hij de essentie van het voorwerp, dat geen grote virtuositeit of perfectie nodig heeft. Het maakt al deel uit van het voorwerp en is voor de hand liggend. Door de transformatie door Jan Vos krijgen deze alledaagse voorwerpen een soort poëtisch, soms komisch, soms droevig of melancholisch karakter.
Humor is zeer belangrijk in het werk van Jan, maar het is meer galgenhumor, een humor die je uiteindelijk laat nadenken over wat je ziet. Dit zijn geen simpele, alledaagse voorwerpen meer, maar ze laten iets zien van de mensheid; voor mij tonen ze iets bijzonder existentieels, als een zoete trieste melodie die bij een gevonden oude film hoort.
Armand HEIN